Naar Kratie...

Vrijdag 23 november 2007

We doen rustig aan vanochtend. We kloppen aan bij Andrew, maar geen antwoord. Hij zal het wel laat gemaakt hebben. Wij gaan wel ontbijten. Er is een eettentje waar we tot nu toe het beste ontbijt telkens hebben. Als we net besteld hebben komt Andrew ons vergezellen.

Na het ontbijt gaan we buskaartjes regelen voor de reis naar Kratie. Daar zijn de laatste zoetwater dolfijnen in de Mekong te zien.

We gaan terug naar ons hotel. Daar missen we nog steeds 3 paar sokken, een bandana en een BH. Het wasvrouwtje is naar de markt geweest en heeft 3 paar nieuwe sokken en een BH gekocht. Erg goed bedoeld, maar zo werkt het niet. De drie paar sokken zijn van die dure wandelsokken, en hoe weet ze onze maat? Dus Bas gaat een gesprek aan met de eigenaar. Bas legt uit dat er uiteraard fouten gemaakt kunnen worden, maar dat ze ook goed opgelost moeten worden. De eigenaar, Mr. Phanna, begrijpt het. Hij begint een verhaal over inhouden van salaris. Daar trapt Bas niet in. Bas doet een voorstel: Schrap de complete rekening maar die we hier hebben uitstaan. Bas geeft Mr. Phanna de tijd om daar over na te denken. Niet veel later is Mr. Phanna terug. Hij gaat in op het voorstel, maar dan geldt dat alleen voor de kamerhuur. We stemmen er mee in. Zand erover!

In de straat regelen we een tuk tuk die ons afgooit bij de River Side. Hier zijn de bootraces in volle gang. Het zijn een soort gondels met een man of twintig er op die als een idoot roeien. Er zijn verschillende teams en de Cambodjanen zijn in alle staten. Voorlopig begrijpen wij er niet erg veel van...

We vinden een restaurantje op de tweede etage van een gebouw. Daar hebben we een goed uitzicht op de Mekong en dus de races. Na een colaatje en een potje kaart gaan we maar weer terug naar de Lake Side. Die bootraces zijn toch wel erg saai als je er niks van begrijpt...

Eind van de middag zijn we terug in de Lake Side. Daar relaxen we wat en pakken alvast onze tas in. Morgenochtend vertrekt de bus al om 6.30 uur.

's Avonds eten we een heerlijke curry in een klein Indiaas restaurant. Niet lang daarna zoeken we ons mandje maar weer eens op...


Zaterdag 24 november 2007

De wekker maakt ons om 6 uur wakker. We kleden ons aan en pakken de spullen. Beneden checken we uit. De jongen achter de balie wil ons de 4 nachten in rekening brengen. Dat was niet de afspraak. Hij belt de baas en het is oke. We wachten op de bus. Het minibusje is redelijk op tijd en zet ons af bij het grote busstation.

We worden in de bus gepropt. In de bus zit een Duitse met een kleine van 6 jaar. We ontmoeten ook drie Zweedse dames en een Noorse dame. Ook maken we kennis met een Italiaanse jongen.

De bus vertrekt. Het gangpad wordt ook volledig benut. Er staan plastic stoeltjes los op de grond waar kinderen en een paar volwassenen zitten. Kan allemaal hier in Cambodja. De busreis neemt zo'n 6 uur in beslag, we komen eind van de middag aan in Kratie.

Christel is toe aan een warme douche. Dus moeten we even zoeken naar een hotel die dat heeft. Na een paar pogingen hebben we er een gevonden. Het is een prima kamer, met prima warm water.

Onze vervolg reis is naar de Mondulkiri Provincie. Dat is alleen te doen met 4x4 pickup trucks. De rest van het gezelschap gaat naar de Ratanakiri Provincie ten noorden van Mondulkiri.

Ook willen we morgen de zoetwater dolfijnen zien: de Irrawaddy. Het blijkt dat die het beste 's ochtends te zien zijn. Oke, doen we dat morgenochtend. De pickup truck naar Mondulkiri gaat pas de andere dag om 8 uur 's ochtends. Dat betekent dat we dan nog een hele dag in Kratie moeten blijven. Daar hebben we eigenlijk geen zin in. De bus naar Ratanakiri gaat om 12.30 dezelfde dag. Oke, dan passen we onze plannen aan en gaan we met de rest van de groep mee naar Ban Lung in Ratanakiri.

We maken nader kennis met onze nieuwe reisgenoten. We treffen twee vriendinnen waarvan Lisa uit Zweden komt en Eliann uit Noorwegen. Beide meiden wonen en studeren in Oslo. De twee andere Zweedse dames zijn Jessica en Maya, beide uit Stockholm. Dan hebben we ook nog Ricardo uit Rimini, Italie.

's Avonds eten we met Lisa, Eliann en Andrew in een restaurant van een guesthouse. De pizza's smaken heerlijk. Ook de lokale Luk Lak van Christel smaakt heerlijk. We drinken nog wat en zoeken daarna ons bed op. Morgen vroeg dag!


Zondag 25 november 2007

Om 7 uur zitten we aan het ontbijt. De brommers met mannetjes zijn al gearriveerd. Zij brengen ons naar de boot. Na een brommerrit van 40 minuten komen we aan bij de bootterminal. Niks bij voorstellen hoor. We kopen kaartjes en stappen in. Het is een klein houten bootje waar we met 7 man op zitten. De stuurman brengt ons naar het midden van de Mekong.

De stroming is behoorlijk. We zien nog helemaal geen dolfijnen. Er worden al grappen gemaakt over het bestaan er van. Maar na een minuut of twintig zien we ze dan toch echt. Ze zijn klein en komen af en toe snel boven om lucht te happen. Iedereen wil foto's maken, maar het lukt niemand echt. Na een uur op het water hebben we de dolfijnen vaak gezien en soms van dichtbij. We hebben er een foto van, maar dat was met veel geluk! De stuurman brengt ons weer naar de oever van de Mekong.

De brommermannetjes brengen ons op de terugweg nog langs een Boedhistische tempel op de Phnom Sombok berg. Daar komen we een monnik tegen die wel op de foto wil. Verder stelt het niet veel voor. Het is vooral in renovatie. Na een half uur zitten we weer op de brommers terug naar het hotel.

We moeten onze email checken omdat we een reservering voor een camper in Nieuw Zeeland hebben gedaan. We hebben antwoord dat alles in kannen en kruiken is. Gelukkig, want het was de laatste. We pikken de camper op 20 december op in Auckland en leveren de camper weer in in Christchurch op 14 januari 2008. Een week of vier dus.

We gaan eerst nog even lunchen en daarna checken we uit en gaan we met onze spullen naar het busstation. Daar wachten we op de bus...

Het vervolg lezen jullie de volgende keer...


Groetjes,

Bas & Christel