Zo, het is weer even geleden. Het is vaak erg moeilijk om een fatsoenlijke computer te vinden die het blijft doen! Maar goed, we gaan weer verder zoals jullie dat gewend zijn!
Dinsdag 16 oktober 2007
We hebben gister slaapbuskaartjes geregeld voor vannacht van Lijang naar Kunming. Vanwege het slechte weer is het dus echt niet mogelijk om de Tiger Leaping Gorge te doen. Helaas...
Vandaag regent het ook weer de hele dag. We zitten echt onze tijd uit nu. Das niet echt de bedoeling, maar de weergoden zijn ons niet gezind deze week. De hele dag zitten we bij het guesthouse en gaan af en toe maar wat eten, lopend door de stromende regen.
De slaapbus gaat om half 8 's avonds. Om 19.00 uur lopen we door de stromende regen naar een taxi die ons afzet op het busstation. We geven onze kaartjes af en staan buiten bij de bus nog wat te kletsen. We hebben plaats 13, 15 en 17. Dat zal wel achter elkaar langs het raam zijn, denken we. Een paar minuten later gaan we de bus maar eens in. We vinden keurig de plaatsen 13 en 15, maar 17 is onvindbaar. Hmm, wat nu?
Even wat over een slaapbus:
Het is een normale touringcar, maar dan zonder stoelen. Er zijn 3 rijen met 6 bedden van 2 hoog. Dus totaal 12 maal 3 bedden is 36 bedden.
Oke, dat wetende, zijn wij nog steeds opzoek naar plaatsnummer 17! Dan komt de aap uit de mouw! Ze leggen achterin de bus tussen de twee rijen in gewoon planken! Zo creeeren ze 5 extra plaatsen! Slim hoor! Maar niet erg fijn. Bas ligt aan het raam in een normaal bed, Andrew ligt ook in een normaal bed, maar dan in de middenrij en Christel ligt op de plank gezellig tussen ons in! Ze kreeg wel een matras en deken hoor. Het was een heerlijke knusse reis....
De lichten in de bus gaan uit en we zijn onderweg... slapen maar weer....
Woensdag 17 oktober 2007
Om 6.30 uur in de ochtend(!) komen we aan in Kunming. Het doel is om treinkaartjes naar Hekou te regelen. Hekou is de Chinese grensplaats met Lao Cai in Vietnam. Volgens ons reisboek is die verbinding er niet meer vanwege slecht onderhoud. Maar misschien is de verbinding toch weer open. Aangekomen op het station blijkt inderdaad dat deze verbinding definitief is onderbroken. We moeten dus met een bus naar Hekou. Terug naar het busstation.
Zonder problemen regelen we buskaartjes. De bus gaat om 9.40 uur, dus we hebben nog wel even de tijd. We vinden een Dico's. Das zeg maar een Chinese McDonalds. Daar eten we wat en wachten we op de bus.
De bus is een hele aftandse Daewoo. Zo een uit het jaar nul! De stoel van Bas kan niet eens rechtop. Dus dat wordt de hele reis half liggen. We zijn de enige westerlingen tussen de Chinezen. De busrit gaat alleen maar binnen door. Ze zijn wel bezig met een snelweg, maar daar hebben wij nu dus niks aan! We stoppen een paar keer en raken in gesprek met een Chinees die goed Engels spreekt. Hij is op weg naar Hanoi om een vriend te bezoeken. We zullen waarschijnlijk vanavond om een uur of 8 in Hekou zijn. De grens is tot 23.00 uur open, dus dat redden we wel.
Het laatste gedeelte van de rit is echt ongelooflijk! Over dit soort wegen wil je nog niet eens met een jeep rijden, laat staan met een bus! Iedereen wordt door de bus geslingerd en een paar Chinezen beginnen te kotsen. Vrolijk werden we al niet van de Chinese Karaoke in de bus en hier al helemaal niet van. Maar ja, je wilt reizen of niet! Dan beginnen ook nog een stel Chinezen te roken in de bus en aan de stoel van Bas te hangen. Niet goed. Bas zegt er een paar keer wat van en dat houdt ze toch rustig. Zo slingeren we de donkerte van de avond in. Over bergpassen komt dan eindelijk Hekou in zicht! We stoppen en we moeten onze paspoorten inleveren. Hmm, waarom? Niemand spreekt engels. Na 5 minuten krijgen we ze weer terug. Het zal allemaal wel!
Na een half uur zijn we op het busstation van Hekou aangekomen. Onze nieuwe Chinese vriend zoekt ons op en wijst ons de grens. Een statige poort gevolgd door een brug over de rivier, een soort niemandsland. We besluiten eerst nog maar wat in China te eten. Samen met die Chinees zoeken we een restaurant en genieten ons laatste avondmaal in China...
Groetjes,
Bas & Christel
Dinsdag 16 oktober 2007
We hebben gister slaapbuskaartjes geregeld voor vannacht van Lijang naar Kunming. Vanwege het slechte weer is het dus echt niet mogelijk om de Tiger Leaping Gorge te doen. Helaas...
Vandaag regent het ook weer de hele dag. We zitten echt onze tijd uit nu. Das niet echt de bedoeling, maar de weergoden zijn ons niet gezind deze week. De hele dag zitten we bij het guesthouse en gaan af en toe maar wat eten, lopend door de stromende regen.
De slaapbus gaat om half 8 's avonds. Om 19.00 uur lopen we door de stromende regen naar een taxi die ons afzet op het busstation. We geven onze kaartjes af en staan buiten bij de bus nog wat te kletsen. We hebben plaats 13, 15 en 17. Dat zal wel achter elkaar langs het raam zijn, denken we. Een paar minuten later gaan we de bus maar eens in. We vinden keurig de plaatsen 13 en 15, maar 17 is onvindbaar. Hmm, wat nu?
Even wat over een slaapbus:
Het is een normale touringcar, maar dan zonder stoelen. Er zijn 3 rijen met 6 bedden van 2 hoog. Dus totaal 12 maal 3 bedden is 36 bedden.
Oke, dat wetende, zijn wij nog steeds opzoek naar plaatsnummer 17! Dan komt de aap uit de mouw! Ze leggen achterin de bus tussen de twee rijen in gewoon planken! Zo creeeren ze 5 extra plaatsen! Slim hoor! Maar niet erg fijn. Bas ligt aan het raam in een normaal bed, Andrew ligt ook in een normaal bed, maar dan in de middenrij en Christel ligt op de plank gezellig tussen ons in! Ze kreeg wel een matras en deken hoor. Het was een heerlijke knusse reis....
De lichten in de bus gaan uit en we zijn onderweg... slapen maar weer....
Woensdag 17 oktober 2007
Om 6.30 uur in de ochtend(!) komen we aan in Kunming. Het doel is om treinkaartjes naar Hekou te regelen. Hekou is de Chinese grensplaats met Lao Cai in Vietnam. Volgens ons reisboek is die verbinding er niet meer vanwege slecht onderhoud. Maar misschien is de verbinding toch weer open. Aangekomen op het station blijkt inderdaad dat deze verbinding definitief is onderbroken. We moeten dus met een bus naar Hekou. Terug naar het busstation.
Zonder problemen regelen we buskaartjes. De bus gaat om 9.40 uur, dus we hebben nog wel even de tijd. We vinden een Dico's. Das zeg maar een Chinese McDonalds. Daar eten we wat en wachten we op de bus.
De bus is een hele aftandse Daewoo. Zo een uit het jaar nul! De stoel van Bas kan niet eens rechtop. Dus dat wordt de hele reis half liggen. We zijn de enige westerlingen tussen de Chinezen. De busrit gaat alleen maar binnen door. Ze zijn wel bezig met een snelweg, maar daar hebben wij nu dus niks aan! We stoppen een paar keer en raken in gesprek met een Chinees die goed Engels spreekt. Hij is op weg naar Hanoi om een vriend te bezoeken. We zullen waarschijnlijk vanavond om een uur of 8 in Hekou zijn. De grens is tot 23.00 uur open, dus dat redden we wel.
Het laatste gedeelte van de rit is echt ongelooflijk! Over dit soort wegen wil je nog niet eens met een jeep rijden, laat staan met een bus! Iedereen wordt door de bus geslingerd en een paar Chinezen beginnen te kotsen. Vrolijk werden we al niet van de Chinese Karaoke in de bus en hier al helemaal niet van. Maar ja, je wilt reizen of niet! Dan beginnen ook nog een stel Chinezen te roken in de bus en aan de stoel van Bas te hangen. Niet goed. Bas zegt er een paar keer wat van en dat houdt ze toch rustig. Zo slingeren we de donkerte van de avond in. Over bergpassen komt dan eindelijk Hekou in zicht! We stoppen en we moeten onze paspoorten inleveren. Hmm, waarom? Niemand spreekt engels. Na 5 minuten krijgen we ze weer terug. Het zal allemaal wel!
Na een half uur zijn we op het busstation van Hekou aangekomen. Onze nieuwe Chinese vriend zoekt ons op en wijst ons de grens. Een statige poort gevolgd door een brug over de rivier, een soort niemandsland. We besluiten eerst nog maar wat in China te eten. Samen met die Chinees zoeken we een restaurant en genieten ons laatste avondmaal in China...
Groetjes,
Bas & Christel
2 opmerkingen:
Ha die Bas en Christel,
Vanuit Laos is jullie site wel goed te zien. Leuk om te lezen wat jullie allemaal hebben gedaan. Ik heb begrepen dat jullie nu ook in Vietnam zijn aangekomen en al de nodige toertjes hebben gedaan. Vandaag zijn we in Laos aangekomen. Het is hier heet en erg mooi. De mensen zijn vriendelijk en iedereen is erg relaxed,,,, Morgen en overmorgen gaan we lekker wandelen en daarna zie we wel weer... Veel plezier verder.
groetjes Agaat en Marcel
weer leuk om jullie zo op de voet te volgen!!!
blijf jullie belevingen lekker hier opzetten. Leest lekker weg.
geniet vcan het mooie weer he ;-)
Bro
Een reactie posten