Hoi An

Zondag 28 oktober 2007

Om 7 uur staan we op en ontbijten we in ons hotel. De bus arriveert om kwart over acht. We vertrekken naar Hoi An. Een plaatsje aan de kust. Onderweg komen we langs mooie vallei-en en bergen. Om half een komen we aan in Hoi An.
Het is nog een hele toer om een hotel te vinden die prijstechnisch aan onze voorwaarden voldoet. De meesten zijn duurder dan in Hanoi. Uiteindelijk vinden we een hotel en dat ziet er nog leuk uit ook!
's Middags verkennen we Hoi An. Er zijn heel veel kleding- en schoenenzaakjes. We lopen langs de rivier. Het strand is toch nog 3 kilometer hier vandaan. We drinken ergens een biertje. Op de terugweg naar het hotel komen we langs een aantal schoenenzaken. Bas is al langer op zoek naar een paar leren slippers. Ze hebben die hier zat! Bas past er een paar. Hij maakt een keuze: die moeten het worden. Ze worden speciaal op maat gemaakt! Cool! Wat kost dat dan? 100.000 Dong. Hmm, das 5 euro. We dingen af naar 90.000 Dong. Deal! De andere dag kunnen we ze ophalen.
We eten in een restaurantje en bestellen traditioneel loempia's als voorgerecht. Ze zijn hier echt lekker! Na het eten willen we ergens nog een biertje drinken. Het is rustig in Hoi An. Er zijn wel leuke tentjes, maar ze zijn zowat leeg. Niet echt sfeer. Dan komt er een kerel naar ons toe met een flyer. The Crazy Gecko Bar aan de andere kant van de rivier. Hmm. Interessant. Ok, gaan we daar naar toe. Na een kwartiertje lopen komen we aan. De eerste indruk is vaag. De meeste mensen zijn Australiers. Er is een Roemeen en achter de bar staat een Canadees. De eigenaar blijkt een Engelsman te zijn van gemiddelde leeftijd die grtrouwd is met een jonge Vietnamese. Het derde kind is op komst. We drinken maar een biertje. Uiteindelijk wordt het heel gezellig en raken we met zowat iedereen aan de praat. De Roemeen is ietwat vervelend, maar voor de rest is het echt gezellig hier! Er worden de nodige shooters geschonken en whisky gezopen. Wij houden het toch maar bij bier! Om half een houden we het voor gezien. We lopen terug naar t hotel en gaan slapen...


Maandag 29 oktober 2007

Vandaag willen we brommers huren om naar My Son te gaan. Dat is een oud klooster met verschillende gebieden dat helemaal kapot gebombardeerd is door de Amerikanen in de oorlog.
Het wordt nog een hele toer om brommers te regelen. Iedereen biedt ze aan, maar we komen geen prijs overeen. Uitiendelijk lukt het toch en gaan we met drie Honda's onderweg. Ze hebben 110 cc en lopen best aardig. Christel heeft een echte retro en dat staat haar eigenlijk best goed! We scheuren lekker over de weg. De route is wel niet zo mooi als in Sapa, maar we genieten er net zoveel van. Onderweg stoppen we ergens langs de kant van de weg bij een tentje om wat te drinken. Zodra we zitten, bij deze zeer aardige mensen, komt er ook een groepje opgeschoten jeugd aan. Na 5 minuten zijn ze weer weg. Dan merkt Bas plotseling dat zijn helm ook weg is! Shit! Wat nu? We maken de eigenaar duidelijk wat er aan de hand is. Samen met Bas gaat hij op pad om de daders te vinden. Bas en de man rijden een heel eind en komen in een dorpje terecht. Dan ziet Bas plots de brommers en zijn helm! Bas stapt af loopt het erf op en pakt zijn helm. De man legt in het Vietnamees aan de familie uit wat er gebeurd is. Ze zijn niet blij met de situatie en verontschuldigen zich. Het maakt Bas niet uit, hij heeft z'n helm weer terug.
We vervolgen onze rit weer en komen na een half uurtje aan bij My Son. We kunnen onze brommers gratis bij een restaurantje parkeren. We twijfelen even. Er gaan verhalen de ronde dat ze je brommer sabotteren en dan veel geld vragen om 'm te repareren. Toch gokken we het er maar op. We zien wel.

My Son heeft verschillende sites. De hoofd site is schitterend. Alle oude gebouwtjes zijn begroeid met mos en andere planten. De foto's zeggen genoeg. De andere sites zijn niet echt spectaculair. We lopen de route en komen na anderhalf uur weer aan bij de ingang. In het restaurantje eten we wat en onze brommers doen het nog! Goed zo!
We scheuren terug naar Hoi An. Het is lekker weer en genieten van het brommer rijden en de omgeving. We gaan nog even naar het strand. Langs het strand staan een aantal zeer luxe en duur ogende resorts. Aha, hier zit het geld! Het strand is erg vuil helaas. Aan de andere kant is het strand wel mooi en maken we wat foto's. De benzine is bijna op, dus brengen we de brommers terug naar de eigenaar.

Vandaag zijn de slippers van Bas klaar. We vinden het winkeltje terug en Bas past zijn nieuwe slippers. Ze zitten prima! Er wordt afgerekend en we lopen terug naar het hotel. Na een lekkere douche gaan we maar weer eens eten. Tja het leven van een reiziger is niet zo makkelijk hoor! Elke dag maar uiteten en bier drinken.... ;-))

We doen verder rustig aan en regelen voor morgen een bus naar Nha Trang, onze volgende stop in Vietnam...


Dinsdag 30 oktober 2007

Midden in de nacht worden we wakker. Het gaat buiten erg te keer! Het regent heel hard en de wind blaast zowat de ramen uit onze kamer. Dan waait ook nog de deur van onze kamer open! Bas fixeert de deur. We kunnen uitslapen vandaag en het regent per slot van rekening. Om twaalf uur hoeven we pas uit te checken. De bus vertrekt vanavond pas om 18.00 uur naar Nha Trang. Af en toe klaart het op, maar plots is er weer een stevige bui! Tja, regentijd! We internetten vandaag en publiceren onze foto's.

Dat is ondertussen gelukt. Bekijk ze op: http://picasaweb.google.com/bastelmania

Ook het album Curieus is ge-update!

Groetjes uit een warm maar nat Hoi An,

Bas & Christel!