Van Ulaan Baatar naar Peking

13 september 2007

Inderdaad, het was een vroeg ontbijt! Om 5 uur naast het bedje, wassen en tas inpakken! Toen een heerlijk ontbijtje. Hup de bus in voor ongeveer anderhalf uur rijden naar Ulaan Baatar. Een vrij hobbelige reis, maar alles kwam goed tot aan het station. In de bus kreeg iedereen die nog geen treinkaartje had z'n kaartje. Wij dus ook! Maar wat bleek tot onze verbazing en ontsteltenis toen wij onze kaartjes kregen.... Bas zat in wagon 1 en Christel in wagon.... 10! Tien! Das zeg maar vooraan en achteraan in de trein... Best vervelend om het netjes te zeggen. We moesten het maar met de conducteur regelen. De coupe bij Bas was tot op het allerlaatste moment leeg, tot er drie zwitserse dames van midden twintig hun intrek namen in MIJN coupe! Dus geen plek meer over om bijvoorbeeld Christel over te laten komen. Christel zat ondertussen bij een echtpaar en zoon uit Terneuzen, Kees, Bep en Pascal, die ook in de bus en gerkamp zaten. Toen de trein eenmaal vaart gemaakt had ging Bas eens naar achter lopen. Das nog een hele trip! We schatten een kilometer of anderhalf door een schuddende en waggelende trein. Uiteindelijk komt Bas Christel tegen in wagon 7. Zij was dus ook al aan de wandel gegaan. Wij weer terug naar wagon 1 om kennis te maken met Bas zijn drie nieuwe zwitserse vriendinnen die best wel heel aardig waren, maar gelijk de gehele coupe hadden geconfisceerd! Ze waren boterhammen met pindakaas aan het eten. Daarna gingen ze pitten. Heeeel gezellig! In wagon 1 zaten nog een aantal Nederlanders die we kenden. Op een gegeven moment zijn we toch maar naar wagon 10 gegaan. Onderweg komen we de 24 jarige Pascal van het Terneuzense gezinnetje tegen ergens halverwege wagon 9. Bas wist dat hij onze situatie kende en zegt spontaan dat er in zijn coupe drie leuke dames op hem zitten te wachten! ;-))
Dat hoefden we geen twee keer tegen Pascal te zeggen. Hij stelde direct voor om te ruilen! Zo gezegd zo gedaan. Pascal en Bas zijn gewisseld van wagon 10 naar wagon 1. Bas in 10, Pacal in 1 bij die dames. Probleem opgelost! Hij blij, wij blij!
Dus zo kwamen wij terecht bij de zeer aardige Kees en Bep. In die wagon waren nog meer Nederlanders aanwezig. Ondermeer Remco en Kirsten uit Haarlem. Bas kende Remco al uit een eerdere trein (Tja wie kent Bas niet!!). Remco heeft in een vorige trein samen met Rob en Anneke in de coupe gezeten, dus vandaar!

Plans do change!

Inderdaad plannen kunnen veranderen:

Remco is nogal bereisd in het Zuidoost-Aziatische gebied. Hij vroeg ons wat onze verdere plannen waren. Wij vertelden dat we na China Vietnam in gaan en daarna naar Indonesie. Na wat gebabbel en gelees in de Lonely Planet (zo'n reisbijbel) adviseerde Remco om in het komende seizoen niet naar Indonesie te reizen in verband met het regenseizoen. Het regent daar welliswaar niet de hele dag, maar de wegen worden onbegaanbaar (alsof ze dat anders wel zouden zijn). Toch moesten we Remco gelijk geven. Remco adviseerde om wellicht na Vietnam naar Cambodja te reizen. Dat reist makkelijk vanuit Vietnam en dan hoef je niet moeilijk te doen om in het wellicht natte Indonesie te komen. Al met al is dat toch wel een goed plan. Dus hebben we de plannen bijgesteld. We gaan dus NIET naar Indonesie (sorry Monabie, toch bedankt voor de reisroute!) maar naar Cambodja! Vanuit Cambodja reizen we dan naar Bangkok in Thailand om een goedkope vlucht naar Cairns te regelen.

Onderweg in de trein kwamen we ook weer onze Australische vrienden Peter en Nathalie tegen. Met hem hebben we ook weer onze plannen voor Australie bijgesteld. In het kort: We vliegen naar Cairns. Daarna vliegen we naar Brisbane. Daar kopen we een camper, rijden naar Sydney. Gaan langs bij Peter en Nat en vliegen dan naar New Zealand voor een week of 2 a 3. De camper kunnen we achterlaten bij hen. Daarna vliegen we weer terug naar Sydney en vervolgen onze reis! Hoe een en ander straks in werkelijkheid zal gaan kunnen jullie over een paar maanden op deze weblog lezen!

Terug naar de trein.

De treinreis is goed verlopen. Om 19.30 uur kwamen we aan bij de Mongools Chinese grens. Eerst werden onze paspoorten weer ingenomen om ze na een uur weer terug te krijgen en de reis naar China te vervolgen. Nog geen half uurtje later komen we aan in Erlian. De Chinese grensplaats met Mongolie. Hier worden uiteraard onze paspoorten weer ingenomen en de drie (3!) ingevulde paperassen met je verleden en ziektes.

Wielenwissel

We worden een hal in gereden. Elke wagon wordt losgekoppeld en omhoog getild door een hydraulische lift. Dit duurt al met al een uur 4!! Iedereen moet in de wagon blijven. Er mogen wel foto's gemaakt worden. Die krijgen jullie nog wel te zien. Na de wielenwissel worden we naar het station van Erlian gereden. Hier mogen we eruit. Er is een winkel waar we proviand inslaan. Om 00.00 uur moeten we allemaal weer de trein in. Pas om 1.00 uur gaat de trein rijden! En al die tijd is de plee op slot!!! Das best lastig kwa plassen en tandenpoetsen en dus gaan slapen!! Uiteindelijk gaat de trein rijden en kunnen we onze behoeftes doen. We gaan slapen.
We hebben een goede nacht gehad. We worden pas om een uur 9 wakker. Een zelf samengesteld ontbijtje eten en nog lekker door tuffen tot Beijing, waar we om een uur of half drie aan zullen komen. Maar eerst hebben we nog geluncht in de Chinese restauratiewagen. Niets bijzonder hoor. Gewoon rijst met wat kip. Kon er mee door, maar niet wat we ons er bij voorgesteld hadden.

Om 2 uur in de middag arriveren we in Peking! We missen Peter en Nathalie om gedag te zeggen (die mailen we wel!) en vertrekken met de transfer naar het Hademen Hotel. Goed hotel hoor, prima bedden en een heerlijke warme douche! Wat waren we daar aan toe! In die trein wordt je (iedereen hoor!) echt smerig! Alles wordt zwart! Maar goed nu zijn we schoon.

Peking

Vorig jaar hadden we natuurlijk alles wat we wilden zien in Peking al gezien. Behalve de drum and bell towers. Die hebben we zaterdag (15 september) opegzocht. Mooi, leuk, been there done that...;-)).

Even terug naar vrijdag. 's Avonds hebben we in het hotel een treinkaartje geregeld naar Datong. Daar hangt een klooster in de bergen en er zijn een aantal mooie grotten te bezichtigen. De enige kaartjes die we konden regelen waren twee enkeltjes naar Datong. Daar vertrekken we morgenavond (maandag 17 september) naar toe.

Hoe dat allemaal zal gaan, dat lezen jullie de volgende keer!

Groetjes uit een heet (30 graden) en smoggie Peking!!

Bas & Christel!