Maandag 24 september 2007
Vanavond vertrekt de trein om 22.18 uur naar Chengdu. We hebben de kamer in het hostel een halve dag extra geboekt. Zo hebben we de hele dag nog in Xian.
Vandaag gaan we een wandeling maken over de stadsmuren van Xian. De North Gate (Bei Men) is de dichtstbijzijnde plaats om er op te klimmen. We lopen er naar toe. Aangekomen ligt om de poort(en) een gigantische rotonde. We lopen er een keer omheen om de ingang te zoeken. Ja, precies aan de andere kant. We staan ons af te vragen hoe we daar komen. Dan zien we vage witte strepen op het wegdek staan. Ah, dat moet een zebrapad zijn! Inderdaad er loopt (liep?) diagonaal over de rotonde een zebrapad. We steken over. Het is erg druk met verkeer. Dat wordt spannend. Maar uiteindelijk lukt het ons om aan de overkant te geraken! We betalen entree en zijn binnen.
De lengte van de gehele stadmuren rondom is zo'n kleine 14 kilometer. We besluiten van de Noord naar de Zuid poort te lopen via de Oost kant, das toch 7 kilometer! De stadsmuren van Xian zijn de enige en nu dus de oudste van China. Ze zijn helemaal gerestaureerd. Het ziet er allemaal keurig uit. Het is mooi weer, dus we kuieren lekker rustig over de muren. Links en rechts kijken we over de randen heen en aanschouwen Xian vanaf een hoogte van ongeveer 18 meter. We zien mooie moderne gebouwen maar ook erg vervallen huisjes en flatjes. Tja, dat is China. Er zijn grote verschillen tussen arm en rijk! Na een uurtje of drie komen we bij de Zuid poort aan. We vinden het wel welletjes en nemen de trappen naar beneden. We wandelen nog wat door het stadshart en de marktjes. Even later onderhandelen we weer over een riksja naar het hostel. We komen uit op een prijs van 15 yuan. Dat hebben we de vorige keer immers ook betaald. We scheuren er op los en komen heelhuids aan bij het hostel. Dan afrekenen maar. Bas geeft 15 yuan aan de man en bedankt hem voor de prettige rit(!). De man zegt dat hij afgesproken heeft dat we in dillors betalen. We begrijpen de man eerst echt niet. Maar na lang aandringen van de man blijkt dus dat hij wil dat we 15 dollar betalen ipv 15 yuan. We schieten in de lach en verklaren de man voor gek! We draaien ons om en lopen gewoon weg. De man druipt af en scheurt weg. We lachen er de rest van de middag nog vrolijk om! Dillors, Dollars....hahahahaha!
We nemen nog een lekkere douche en pakken onze backpacks weer in. Na het uitchecken bij het hostel eten we nog wat en gaan lekker in de lounge hangen en wat lezen. Om 21.30 uur pakken we onze spullen op en lopen richting het station. Het is nog even zoeken waar de goede ingang precies is. Ah, gevonden. De tassen moeten (weer) door een scanner en we staan in de stationshal. We zoeken op het paneel ons treinnummer op. Gevonden: K165, vertrek 22.18 uur, klopt nog steeds! Hmmm, de rest staat in het Chinees. Vervelend. Plots komt er een Chinees meisje naar ons toe en vraagt in keurig Engels of ze ons misschien kan helpen. Nou, graag! Ze bekijkt onze kaartjes en zegt dat we boven moeten zijn. We gaan de roltrap op en vinden daar inderdaad de wachtruimte voor trein K165 van Xian naar Chengdu. Het inchecken is ondertussen al begonnen en we voegen ons toe aan de rijen. Eenmaal bij de trein aangekomen zoeken we wagon 9 op. We zijn binnen! We treffen een keurige lege coupe aan. Zouden we met z'n tweetjes blijven deze reis? Misschien wel. Inmiddels rijdt de trein al. We hopen nog steeds. Helaas. Er komt een Chinees meisje bij ons. Niet erg. Rare meid, maar misschien wel aardig. Even later komt er ook nog een (zaken-) man bij. We proberen een gesprek aan te knopen. Dat lukt aardig, alleen begrijpen beide partijen niets van elkaar... ;-)) De Chinees spreekt (bijna) geen Engels (yes, no, how are you...) en het Chinese meisje ook amper. Dat wordt leuk. Onze nieuwe vriend vindt ons Chinese vertaalboekje wel interessant. Even later zitten we heerlijk zwijgend tegenover elkaar. We laten het maar zo, en proberen dan maar af en toe vriendelijk te knikken en te lachen. We poetsen onze tanden en gaan slapen, het is ondetussen al weer bedtijd!
Dinsdag 25 september 2007
Na een woelige nacht worden we om een uur of half 9 wakker. We dommelen nog wat na. Een half uur later zitten we allemaal rechtop in bed! Door de speaker klinkt een enorm lawaai! Het blijkt muziek te zijn! We proberen het volume laag te draaien, maar dat lukt niet echt... Dan maar uit bed, wassen en aankleden. We ontbijten met een paar cake-jes en bananen en drinken een kopje thee. We rijden eigenlijk al vanaf vannacht door de bergen heen. Het uitzicht is schitterend. De foto's spreken weer voor zich!
Om 14.48 uur komen we aan in Chengdu. Het is hier bewolkt en een graad of 25. Geen klagen toch? We willen een taxi fixen. Helaas snapt de beste man niet waar we heen willen. Vreemd, want Bas houdt toch echt de kaart voor zijn neus en wijst daarop het omcirkelde gedeelte aan waar het hostel zich zou moeten bevinden. Dan duikt daar ineens weer dat Chinese meisje van het station op. Ze helpt ons weer en we dumpen onze spullen in de kofferbak en stappen in de taxi. We cruisen door Chengdu. Het valt ons meteen op dat hier veel hoge en grote gebouwen zijn. Het lijkt af en toe wel New York hier! Ah, we zijn er! We betalen de beste man en pakken onze spullen. Aangekomen bij de lobby kijken de Chinese dames wel erg vreemd naar ons. We zeggen dat we Sam's Guesthouse zoeken. Ze giechelen onder elkaar en wijzen ons de weg. Het is 10 meter verder en staat met koeienletters geschreven. Ach, je kunt er maar overheen kijken.
Bij Sam's laten ze ons een keurige kamer zien. We zijn tevreden en besluiten die te boeken voor twee nachten. Tevens boeken we een excursie naar het Panda Breeding Center. Eerst een lekkere douche en dan de stad in.
Chengdu heeft een schitterend plein: Tianfu Square. Groot en massaal. Echter willen we naar het Tibetaanse kwartier. Chengdu is immers de plaats om van en naar Tibet te gaan. Na een stief kwartiertje lopen komen we na ongeveer drie kwartier aan op plaats van bestemming...;-))
Het ziet er allemaal erg leuk uit. Er is ook een snack-street. Hier treffen we allerlei specialiteiten uit Sichuan (de provincie met Chengdu als hoofdstad) aan. Te noemen vallen: varkenssnuiten, hanenpoten, de kop van een of ander knaagdier, veel inktvis en nog wat ondefineerbaars. Plots hebben we minder trek dan dat we hadden. We zijn dan wel Globetrotters, maar we slikken niet alles!! Wandeling gaat verder.
We komen nu aan in het hart van de Tibetaanse wijk. Het ziet er erg leuk, maar ook toeristisch uit. Er zijn verschillende winkeltjes en restaurantjes. De restaurantjes blijken meestal barretjes. Helaas. Maar we hebben honger! We vinden een restaurant, maar je kunt hier alleen pizza krijgen. Wel uniek opzich, maar in Sichuan wil je Sichuan eten en geen Italiaans! We zoeken verder. Uiteindelijk lopen we de wijk weer uit. Er zijn veel restaurants. Buiten ziet het er allemaal gezellig uit met lampions en... terrasjes! Leuk! Toch weer een afknapper, de terrasjes blijken geen terrasjes maar stoeltjes voor de gasten die op een tafel wachten. Tja, wel leuk, maar we gaan nu niet op een tafeltje wachten. We lopen verder. Echter blijkt het bijna bij elk restaurant zo te zijn. Jammer maar helaas. We lopen weer verder. Ineens zien we ergens een restaurantje waar plek is! Een echt Chinees restaurant. De hele menukaart is Chinees. Gelukkig staan er wel plaatjes bij. Maar ook daaruit kunnen we niet opmaken wat er allemaal in zit. Boekje er bij! Tekens vergelijken. Vragen. Dan is er een Chinees die iets van Engels spreekt. We willen beef of chicken. De eigenaar snapt het en wijst de gerechten aan die deze ingredienten bevatten. We kiezen er een uit en bestellen er rijst en bier bij. Even later komt op een hete plaat ons eten aan. Het valt niet tegen! Wat is dit een heerlijk gerecht! We smullen en eten netjes het bordje leeg. Er wordt betaald en we zijn weer weg. Aangekomen in het hostel gaan we nog wat lezen en daarna slapen.
Woensdag 26 september 2007
We liggen nog heerlijk te slapen als om 6.30 uur de wekker gaat. Shit, we moeten eruit! De bus naar het Panda reservaat vertrekt om half acht. We regelen op straat een ontbijt en stappen de bus in. We rijden een half uur en komen bij het reservaat aan.
Het is echt bijzonder om zo'n reuze Panda in het echt te zien. Ze zijn niet eens zo groot als we dachten. Toch zijn het de echte! Ze eten 10 tot 16 uur per dag en voor de rest slapen ze. Er is een broedkamer waar we door glas naar de baby pandaatjes kunnen kijken. Erg lief en vooral aaibaar, maar ja er zit dik drie centimeter glas tussen. Er zitten Panda's te eten en er liggen er een aantal te slapen en hangen in de bomen. Het doet ons onwillekeurig aan onze katten Japie en Lucky denken...;-))
We zien ook nog rode Panda's, maar die lijken meer op wasberen wat ons betreft. Wel mooi en leuk om te zien uiteraard! Daarna lopen we via een winkeltje naar een filmzaaltje. De film gaat over Panda's, hoe verrassend! Na de film nog naar het museum en dan zit het er al weer op! We gaan weer terug naar het hostel.
We willen morgen de bus naar Chongqing nemen. Het hostel kan dat voor een zeer aantrekkelijke prijs regelen. Maar de bus vertrekt dan wel morgenochtend om 6.30 uur! Das wel erg vroeg! Kunnen we niet zelf iets regelen en dan later gaan? Ja hoor, maar das een stuk duurder en duurt langer... Ok dan! We nemen de bus vanuit het hostel wel! Slapen we wel verder in de bus...
Vanavond nog een poging wagen Sichuan te eten en dan zit Chengdu er voor ons weer op.
Ondertussen zijn we de nieuwe foto's aan het uploaden.
Het album Xian is aangevuld en er is een nieuwe van Chengdu!
Tot de volgende keer maar weer!
Groetjes,
Bas & Christel!
woensdag 26 september 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten