Naar Chongqing

Donderdag 27 september 2007

Ook deze ochtend worden we weer vroeg gewekt door onze telefoon. Om 5.45 uur al! Oh ja, we moeten eruit, de bus gaat om 6.20 uur naar Chongqing! We kleden ons aan, eten wat bananen voor ontbijt en gaan met onze spullen naar het kantoortje van het hostel. We zijn de enigen, op de medewerker van het hostel na. We wachten rustig op ons busje dat ons weer naar een grotere gecharterde bus brengt. Om 6.30 uur nog niemand. Ok, we wachten nog wel ff. He he, om 6.40 uur komt het busje. We stappen in en zijn in 15 minuten bij de grote bus. We dumpen onze backpacks onderin en stappen in. De bus blijkt helemaal vol met Chinezen. Na goed speuren blijken er nog twee plekjes vrij helemaal achterin de bus op de lange bank. We vragen of een Chinees echtpaar naast elkaar wil gaan zitten, zodat wij dat ook kunnen. Geen probleem, ze wisselen van plek! Bas naast het raam en Christel er naast. De reis kan beginnen.

We rijden een half uur hortend en stotend door de ochtendspits van Chengdu. We hoeven toch niet meer uit te leggen hoe dat gaat in het Chinese verkeer? Uiteindelijk draaien we de Chengdu Express Way op, das de snelweg tussen Chengdu en Chongqing. We hobbelen en schudden bij het leven en de chauffeur weet de claxon en de remmen goed te vinden. We vragen ons af waar Rijkswaterstaat zich druk over maakt als het wegdek een beetje hobbelt! Er wordt weer heerlijk rechts en links ingehaald en de chauffeur heeft er flink de vaart in! Af en toe flink toeteren en flink remmen en dan huppekee het gas er weer op! Echt confortabel is het niet, maar de Chinezen in de bus vinden het doodnormaal! Ok, wij dan ook maar, verstand op nul en gaan!
We hebben onderweg twee stops van elk een kwartiertje. De beloofde 4 uur die de rit zou duren, is toch ruim 5 en een half uur geworden. Om 12.30 uur staan we op een busstation in Chongqing.

We pakken onze backpacks en worden direct belaagd door plattegrond verkopers. We zijn moe en hebben hier geen zin in nu! We proberen via de Lonely Planet uit te vogelen waar we nu precies staan. We komen er maar niet achter. He! Laten we het de chauffeur vragen. Ok, goed plan! We laten het kaartje in ons boek zien. Hij snapt er niks van. Uiteindelijk schrijft ie in het Chinees iets op z'n hand. We bedanken 'm voor de uitleg en gaan verder met ons kluitje het riet in! We belanden aan de overkant van de weg. Nu worden we omsingeld door plattegrondverkopers! Ok, laten we er maar een kopen.

Dan beginnen de onderhandelingen weer:
Wij: "Wat kost dat dan?"
Hij: "6 yuan!"
Wij: "Ben je gek?"
Hij: "Ja, maar dat staat hier!"
Wij: "Nou en?"
Hij: "Ok, voor 5 dan?"
Wij: "Nee, voor 3!"
Hij: "Echt niet! Voor 4?"
Wij: "Nee, voor 3!"
Hij: "4!"
Wij: "3!"
Hij: "4!"
Wij: "3!"
Hij: "4!"
Wij: "3!"
Hij: "Ok, voor 3 dan!"

Wij weg met de plattergrond. We worden er nog niks wijzer van op dat moment. Een vrouwtje wijst aan waar we staan. Ok dan! Dan gaan we DIE kant op. Dat doen we.
We komen aan op een hoek van een straat. We houden dan maar een taxi aan die ons wellicht naar de straat kan brengen waar we ongeveer heen willen. We wijzen op de kaart de straat aan en vragen of ie ons daar ff kan afgooien? Hij snapt er helemaal niks van en zegt die straat helemaal niet te kennen! Nou ja, zeg! Ben je ook taxichauffeur! Hij rijdt weer weg.

Dan horen we ineens mensen engels praten. Ik vraag aan een Chinees meisje of ze engels spreekt. Dat kan ze! We vragen waar de straat is die we zoeken: Cangbai Lu. Dat vraagt ze dan weer aan een blanke meneer. Hmmm. Dan blijkt het een Amerikaan te zijn die hier al drie jaar voor werk woont! Zijn dochter, die er ook bij is, zit ondetussen al in een taxi. We staan op straat zo te praten totdat zijn dochter roept dat we wel mee kunnen rijden, want ze komen er toch langs! De taxi is een Suzuki Swift met kont... We proppen onze backpacks in de kofferbak (waar ook nog een grote lpg tank in ligt). We stappen in en zitten inclusief chauffeur met 6 man in die wagen! Lachen hoor! We rijden een stuk en de Amerikaan vraagt waar we precies moeten zijn. Dat weten we niet. Maar we zoeken een niet te duur hostel of hotel. Hij laat de taxi stoppen en zegt dat in deze straat volop hotels zijn. We stappen uit en bedanken ze!

We lopen een hotel binnen. Ze blijken alleen nog een suite te hebben. Die is ons te duur! Onderhandelen lukt niet, dus we druipen af. Als we op straat staan zien we een ander hotel. Er staat op Motel 168. Hmm, een motel dan ofzo? We lopen er naar toe. Eenmaal binnen zien we dat de kamers hier prima geprijst zijn. De goedkoopste (special offer room) is 138 Yuan per nacht. De kingsize room 158. De rest is duurder. We zijn wel geinteresseerd in een van de twee kamers, maar dan willen we die wel eerst zien! Na enige tijd dringt bij de Chinese baliemedewerkers door wat we bedoelen. Er wordt een mannetje geroepen en we kunnen met hem mee. We zien eerst kamer 8517, een goedkope. Dit is een room without a view, geen raam dus. De kamer is zeker niet klein, een tv, een fatsoenlijk tweepersoons bed en een super badkamer! En vooral is het schoon! We zien nog de andere kamer, maar we hebben al besloten dat we de goedkoopste willen. We checken in en nemen een heerlijke douche. Weer eens een fatsoenlijke! Met een stortdouche en een douchekop op normale hoogte!

We hebben nog de rest van de middag om Chongqing te bekijken. Chongqing is gebouwd op een aantal bergen. Er zijn veel trapjes en stijle wegen en dus geen fietsers, maar motors! Het valt op dat hier veel hoge gebouwen zijn. Chongqing is een van de grootste steden van China blijkt. Het ligt op de kruising van twee rivieren: de Jialing en de Yangtze. De Yangtze is de op drie na langste rivier ter wereld. Door deze rivieren en de aanleg van de dam is Chongqing uitgegroeid tot een wereldstad! Er zijn hier grote shoppingmalls en er is hier zelfs een Carrefour! Das zo'n grote franse supermarkt! We slenteren door de winkel en kopen een theebeker met zeefje. Kun je losse thee zetten, zonder dat je theeblaadjes in je mond krijgt! Bij een klein theewinkeltje vallen we naar binnen. We moeten gaan zitten en allerlei theetjes proeven. De dames vinden het maar wat leuk dat we er zijn. Ze spreken een klein beetje engels. Er wordt lekkere thee geschonken en we genieten er van. We worden verwend met snoepjes. Die mogen we ook kopen als we willen... ja ja...
We besluiten twee zakjes thee te kopen. Jasmijn thee uit de streek en nog een jasmijn thee, maar dan de hele bloem. Droog is het een bol, maar in het water ontvouwt het zich als een bloem. Mooi en lekker!

Aan het einde van de middag gaan we terug naar het motel. We rusten wat uit. Na een paar uur frissen we ons op en gaan 's avonds Chongqing in. Als we een tijdje rondlopen lijkt het net of we in New York zijn beland. Overal is fel neonlicht en de hoge gebouwen worden beschenen met van die grote schijnwerpers. Het is echt een gaaf gezicht. Ben je in midden China, dan lijkt het net of je in New York bent, grappig...
We eten in een restaurantje boven een winkelcentrum waar ze blijkbaar westersachtig eten serveren. We bestellen een kip curry en een kebab schotel en nog een soepie. De gerechten zijn heerlijk! We blijven nog even in de heerlijke stoelen hangen en rekenen af. De rekening bedraagt maar liefst 123 Yuan! Das nog geen 12,30 euro! Toch is dat voor Chinese begrippen een kapitaal voor een maaltijd! Ons maakt het voor nu niet uit! We kuieren terug naar het motel en gaan slapen!


Vrijdag 28 september 2007

Doordat we geen raam hebben is het echt pikkedonker op de kamer. We worden pas om 10.30 uur wakker. Geeft niks, we hadden toch geen strakke plannen. We gaan uit bed, douchen en drinken thee. Vandaag moeten we een meneer Zeng bellen in verband met de cruise die we gaan maken over de Yangtze. Bij de lobby vragen we of we mogen bellen. Geen punt. We krijgen een engels sprekende dame aan de lijn. Altijd fijn! We spreken af dat ze ons morgen (zaterdag) om 12.00 uur bij het motel ophaald. Dan kunnen we onze backpacks bij haar laten en kunnen we nog ff de stad in tot 18.30 uur. Goed plan, doen we!
De rest van de dag slenteren we lekker door warm en benauwd Chongqing (30+), totdat we een lekker koel, maar rokerig internetcafe tegen komen...

Dat was het weer. Morgen gaan we voor drie dagen op riviercruise!

Groetjes,

Bas & Christel!

ps:
De fotoalbums zijn weer bijgewerkt! Er is ook een nieuw album: Curieus. Hierin staan plaatjes van gekke dingen die we zien!!