Vrijdag 15 februari 2008 (dag 169)
We staan op en gaan ontbijten. Onze campingbuurman komt een praatje maken en geeft ons de tip om ook naar Wilsons Promontory NP te gaan. Ok, we zullen zien. We willen vandaag eerst een stukje langs de kust rijden en dan morgen aan de Great Alpine Road beginnen.
Na het ontbijt breken we ons kampje weer op. Althans Bas haalt de stekker uit de stroompaal en we rijden weg. We rijden in een paar uur tijd naar Wilsons Promontory. Het is inderdaad erg mooi. We gaan er even kijken. Toch besluiten we hier niet te overnachten, het is nog vroeg in de middag. En in wandelen hebben we niet zoveel trek op het moment. We rijden via de mooie weg terug naar de highway. Christel heeft ondertussen een camping gevonden in Toora, een dorpje aan de Gibbsland Highway.
Later in de middag komen we daar aan. We hebben geluk, want ze hebben nog maar 1 plaatsje met stroom. Waarom is het zo druk dan? Er is een golftoernooi hier in de buurt. Kamperen die gasten dan? Ja, want hier in Australie kampeert eigenlijk iedereen en is golf niet per definitie een 'elite sport'.
Christel stopt wat kleren in de wasmachine en daarna lopen we de berg op recht achter de camping. Er loopt een koe en een apaca (een soort lama) rond. Ze zijn vriendelijk en Bas is gelijk vrienden. Niet gek, want hij heeft een paar boterhammen meegenomen om te voeren.
Boven op de berg staat een bankje waar we plaats nemen. We genieten van het uitzicht. We kijken recht op de zee en Wilsons Promontory. Dan komt er een man aanlopen die uitgeput is. Ja, het is nog een hele klim. Hij gaat ook zitten en we maken een praatje. Hij komt uit Malta maar woont al 40 jaar hier in Australie. We kletsen nog wat en lopen daarna weer terug naar beneden. We aaien de dieren nog even en dan zijn we weer bij de camper.
Het is weer etenstijd. We hebben nog pasta van Neil, dus die warmen we op. Smaakt prima! Daarna komen de buren thuis. Het zijn golfers, maar inderdaad niet echt elite. We maken een praatje en de vrouw blijkt in Nederland geboren te zijn. Ze spreekt nog een heel klein beetje Nederlands. Grappig. De man biedt Bas een biertje aan. We kletsen nog meer en dan begint het een beetje fris te worden. De man geeft Bas de rest van z'n six-pack bier. Kadootje. In de camper kaarten we nog wat en niet veel later zoeken we ons bed maar weer eens op...
Zaterdag 16 februari 2008 (dag 170)
Na het ontbijt maken we nog een praatje met een man die nieuwsgierig is naar ons en daarna gaan we weer op pad.
In Bairnsdale doen we nog even boodschappen bij de Woolies. Daarna gaan we de Great Alpine Road op. Het is prachtig. Bekijk de foto's maar! We rijden dwars door de bergen. Soms erg stijl en niet geschkt voor vrachtauto's en caravans. Na een paar uur toeren door de haarspeldbochten komen we aan in Bright. Een dorpje verder op, Porepunkah, heeft een camping. Daar parkeren we camper weer. We hebben een plekje recht aan een riviertje. Er mooi en leuk.
's Avonds kokerellen we in de camper en eten alles smakelijk op. We spelen een potje kaart voor de verandering en gaan op tijd naar bed. We zijn moe!
Zondag 17 februari 2008 (dag 171)
We worden laat wakker. Hierdoor vertrekken we pas om half elf van de camping. Geeft niks, we hebben toch geen afspraken!
We rijden de Great Alpine Road helemaal af tot aan Wangaratta. Via onze eigen toeristische route rijden we verder naar Albury. Dat ligt net over de grens in New South Wales. We lunchen heel ongezond bij de KFC. Daar bellen we ook met Peter en Ellen. Dat zijn vrienden van de ouders van Christel. Ze wonen in Sydney en we willen ze opzoeken. Ellen neemt op en we spreken af dat ze met Peter overlegt voor volgende week. Wordt vervolgt.
We rijden weer verder en komen na een uurtje uit bij Lake Hume. Het is nog vroeg in de middag. Maar we hebben eigenlijk wel zin om hier te blijven. Het is tevens ook erg mooi weer. We krijgen een plaatsje met uitzicht over het meer. Niet verkeerd!
's Middags lopen we over de dam. De dam is precies op de grens tussen Victoria en New South Wales. In het water stikt het van de schildpadden. En op de rand van de dam zitten pelikanen.
Terug op de camping trakteren we onszelf op een ijsje. Lekker afkoelen in 40 graden! We kuieren over de camping op ons gemak terug naar de camper. We hebben overburen gekregen. Het zijn drie Australische stellen met caravans. We kijken hoe ze het allemaal doen met die caravans. Blijft leuk kijk-vermaak altijd.
Na het avondeten zitten we bij de camper wat te lezen en te kletsen. Dan komt een van de mannen van de overkant naar ons toe ennodigt ons uit om bij hun te komen zitten. Dat doen we. We kletsen tot in de late uurtjes over reizen, Australie en Nederland. Erg gezellig allemaal.
Maandag 18 februari 2008 (dag 172)
We zijn weer eens lekker laat wakker. Met de overburen kletsen we nog wat over Canberra. Een stel heeft daar jarenlang een hotel gehad. Ze geven ons tips over wat we allemaal kunnen doen daar. Prima! Daarna worden we vriendelijk uitgezwaaid.
We gaan weer op pad. Via de bergen rijden we verder. Onderweg komen we een elektriciteit centrale tegen. Er is een bezoekerscentrum waar we parkeren. Het station heeft Murray 1. Het blijkt onderdeel te zijn van een van de grootste projecten in Australie en misschien wel de wereld: The Snowy Mountians Scheme. Via een ingenieus buizen/tunnelstelsel door de bergen heen, wordt het (smelt)water uit de bergen gedirigeerd. Het gaat naar verschillen bassins (meren). Dan wordt het water via drie grote buizen naar Murray 1 geloodst. Daar drijft het water 10 grote generatoren aan. Daarna stroomt het water naar Murray 2 en wordt het weer een keer gebruikt. Erg interessant allemaal. Meer info: http://www.snowyhydro.com.au/ en http://en.wikipedia.org/wiki/Snowy_Mountains_Scheme.
Via haarspeldbochten en prachtige uitzichten rijden we verder door de bergen. Na een paar uur komen we aan in Thredbo. Een van de skigebieden van Australie. Hier ligt ook Mount Kosciuszko, hoogste berg van Australie. Hij meet 2228 meter. Niet echt super hoog, maar toch. Het is te laat om een wandeling er naar toe te maken. We besluiten door te rijden naar Jindabyne waar een camping is.
's Avonds kletsen we wat met de buren en we nemen een bubbelbad. Tja, het was een erg luxe camping deze keer. We bubbelen wat en nemen ook nog een sauna-tje. Doen we anders nooooit! Toch wel lekker hoor! Daarna doen we niet veel meer en gaan lekker slapen!
Dinsdag 19 februari 2008 (dag 173)
We staan extreem vroeg op. Om 8 uur! We ontbijten vlug en verlaten de camping. We rijden terug naar Thredbo. Na een half uurtje rijden komen we daar aan. We nemen de stoeltjeslift naar boven. Daar wacht ons een wandeling van 6,5 kilometer naar de bergtop. Het is goed te doen. Het is prachtig hier. Veel bergplanten en mooie uitzichten. Het is niet de alpen, maar zeker niet minder mooi. Na anderhalf uur komen we boven aan. We eten ons meegebrachte boterhammen op en maken wat foto's. De terugtocht doen we in een uurtje. Bergaf dus... Met de stoeltjeslift weer naar beneden. Daar pakken we de camper weer en rijden verder.
Na een paar uur door de bergen slingeren komen we aan in Cooma. Daar lunchen we bij de Subway. Heerlijke broodjes daar. Ook gooien we hier de tank even vol en rijden we richting Canberra.
Aan het eind van de middag komen we aan in Canberra. Er is een camping op 6 kilometer van het centrum. Daar parkeren we de camper en installeren we ons weer.
's Avonds willen we een bus naar het centrum nemen. Als we aankomen bij de halte rijdt de bus net weg. Helaas. Die bus was wel erg op tijd. Vijf minuten te vroeg... Volgende bus een uur later. Dat doen we dus niet. We bellen een taxi en die brengt ons keurig naar het centrum.
Daar lopen we wat rond. Het valt ons op dat het hier wel erg zakelijk allemaal is. Heel anders dan in Adelaide, Melbourne of Sydney. Wel eten we heerlijk bij een Italiaan. Daarna nemen we een bus terug naar de camping. De buschauffeur geeft ons de tip om morgen een dagkaart te nemen buiten de spitsuren. Die is voordelig en is geldig na 9 uur maar niet tussen half vijf en zes 's avonds. Prima, daar kunnen wij mee leven.
We lopen de donkere weg naar de camping in. Halverwege hoort Bas een auto aankomen. We gaan precies in de lampen lopen zodat ze ons zien. Precies op dat moment kruist een kangaroo ons pad. Op nog geen meter afstand! De auto stopt keurig en rijdt weer verder. Wij zijn net zo beduust als de kangaroo, die aan de overkant blijft zitten en ons bekijkt. Het is een groot beest. Zeker 2 meter hoog. Bas durft het toch niet aan om er naar toe te gaan. We lopen weer verder. De kangaroo ook. Best een gave ervaring!
Terug op de camping duurt het niet lang voordat we gaan slapen... dromen over kangaroos...
Woensdag 20 februari 2008 (dag 174)
We nemen de bus van 10 uur. We stappen uit in de buurt van het Technologisch Museum: Questacon. Het is erg interactief. We doen vanalles. We laten ons rondzwieren en ballen gooien tegelijkertijd en we vallen van 3 meter omlaag zonder ons te bezeren. Allemaal natuurkunde. Hier vermaken we ons de hele ochtend.
Daarna lopen we naar het Parlement House. We lopen naar binnen. Het is best druk. We zien de zaal van de Senaat. De zaal van het Parlement is wel open, maar erg druk en je moet door allerlei beveiliging. Daar hebben we nu niet zo'n trek in allemaal. We bekijken de portretten van kennelijk belangrijke mensen en daarna lopen we weer naar buiten.
We pakken de bus naar Civic, het 'gezellige' stadshart van Canberra. We lopen daar wat rond en besluiten eerst even terug te gaan naar de camping voor een douche. Het is erg warm en we stinken!
Op de camping aangekomen douchen en verkleden we ons. We relaxen even en om zeven uur nemen we weer de bus naar Civic. We eten bij een Indiaas resaturant. Daarna kuieren we nog wat rond en houden het voor gezien!
We gaan weer terug naar de camping met de bus van negen uur. Daar drinken we nog wat gaan we slapen...
Groetjes,
Bas & Christel!
Check de foto updates:
http://picasaweb.google.com/bastelmania
maandag 25 februari 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten