Nieuw Zeeland...

Dinsdag 18 december 2007 (vervolg)

We gaan met de metro (train) naar de internationale luchthaven van Sydney. Alles gaat prima. We zijn ruim op tijd op de luchthaven. We begeven ons naar de goeie balie. Dat is zoals altijd degene die het verste weg is. De rij is gelukkig niet zo heel lang. Toch duurt het allemaal erg lang. Over een half uur gaat het vliegtuig al...

Alle mensen in de rij worden wat ongeduldig. Dan zijn we eindelijk aan de beurt. De juffrouw vraagt onze paspoorten en de incheck procedure gaat van start. Dan vraagt ze of we een visum voor Nieuw Zeeland hebben. Uh, nee, dat hebben we niet. Is dat nodig dan? Jaha, tenzij je een retourvlucht hebt. Bas zegt: Die hebben we niet. Waarop Christel zeg: Die hebben we wel! Inderdaad, die hebben we wel! Die hebben we gisteren geboekt! De reden waarom alles zo lang duurt is omdat ze dit bij iedereen moeten checken en lang niet iedereen heeft een retour... vandaar. Handig allemaal!!

Wij zijn nu in ieder geval ingecheckt! We lopen door naar de douane en dat verloopt allemaal vlekkeloos! Doordat het allemaal zo lang geduurd heeft, kunnen we direct door de slurf het vliegtuig in. We vinden onze stoelen helemaal achterin de staart.
Niet veel later kiest het vliegtuig het luchtruim. We hebben persoonlijke entertainment. Dat betekent dat er in de hoofdsteunen kleine monitoren zitten en dat je je eigen film kunt uitkiezen. We kiezen voor 'The Bourne Ultimatum'. Ondertussen krijgen we een maaltijd.
Na ongeveer drie uur komen we aan in Auckland. Het is ondertussen bijna middernacht...

Onze backpacks liggen in no-time op de bagageband. We gooien ze op een karretje en lopen naar de aankomsthal. We verwachten nu dat de ouders van Andrew hier staan te wachten met een bordje met onze namen erop. Het is erg druk en we zien niemand...
Maar dan aan het einde van de rij staan twee mensen met een bordje waarop 'Bas and Christel' staat. We maken kennis met Bill en Rose McSherry en we lopen naar de parkeerplaats en stappen in een joekel van een Range Rover.

Het is toch een beetje een vreemde situatie: Twee wildvreemde mensen pikken aan de andere kant van de wereld twee wildvreemde mensen op en nemen die mee naar hun huis...

We komen aan in zowat hartje Auckland, waar ze wonen. We drinken nog een kopje thee voordat we gaan slapen. Omdat Bill en Rose morgen gewoon moeten werken, krijgen we de codes van het alarm en wijst Rose aan waar we materiaal voor het ontbijt kunnen vinden.

Nu gaan we slapen... Christel in het bed van Andrew en Bas in het bed van Alice, de zus van Andrew...


Woensdag 19 december 2007

We worden om een uur of 9 wakker. Na een heerlijke warme douche gaan we naar beneden en maken een ontbijtje. Het is mooi weer. We lopen naar het museum van Auckland. Dat ligt letterlijk in het park aan de overkant. Volgens de Lonely Planet is de entree gratis. Dat komt ons goed uit, want we hebben nog geen Nieuw Zeelandse centjes. Toch vragen ze bij de kassa om entree. Het is welliswaar vrijwillig, maar liever wel. We kunnen niet betalen dus de keuze is makkelijk. Dan willen ze dat we de rugzak van Christel in een locker doen. Dat kost 1 NZ Dollar. Die hebben we niet. Wisselen lukt ook niet. Dus we besluiten om het museum op dit moment te laten voor wat het is. We gaan naar de stad!

Het park waar we doorheen lopen lijkt wel een beetje op een jungle. Erg mooi en grappig! Uiteindelijk komen we dan toch aan in het centrum van Auckland. De Auckland City Tower rijst overal bovenuit. Het is het hoogste bouwwerk op het zuidelijk halfrond. Wij dachten dat dat de toren in Sydney was. Maar niet is minder waar, het is de toren in Auckland!!

We lopen in de hoofdstraat. Daar gaan we een klein winkeltje binnen voor een flesje water. Bij de kassa horen we twee bekende stemmen. Het blijken Charlotte en Bregje te zijn uit Eindhoven. Die zijn we al eerder tegen gekomen in Vietnam en Cambodja! Wat is de wereld toch klein!

Samen met die meiden gaan we wat eten en we kletsen bij. Dan gaan we wat campingzaken af. Wij zijn geinteresserd wat er allemaal te krijgen is en hun moeten een tentje hebben.

Na de middag nemen we afscheid. Zij moeten hun auto ophalen. Ze gaan namelijk een maand werken en een maand rondreizen in Nieuw Zeeland.

Wij lopen naar de haven. Daar kuieren we over de promenade. De zee is hier helder blauw! Echt mooi! Via een ietwat chique buurt lopen we een rondje terug naar de hoofdstraat.

We besluiten om ook hier de toren in te gaan. De studentenkaart van Bas doet weer dienst als kortingsbon. We gaan met een supersnelle lift naar boven. Aan de buitenkant zit glas en aan de onderkant zit glas. Best eng, maar ook best gaaf! In 40 seconden zijn we boven.
Het uitzicht is prachtig. Het weer helpt ook wel mee vandaag. We lopen een paar keer rond en maken foto's. We kunnen nog hoger. Met een andere lift gaan we naar de allerhoogste etage. Daar zien we nog meer en maken ook hier wat foto's. Dan hebben we het wel gezien en gaan weer terug naar beneden.

We lopen op ons gemakje terug naar het huis van Bill en Rose. Daar aangekomen kleden we ons om en frissen we ons op. Niet veel later komen Bill en Rose ook thuis. Ze hebben ons uitgenodigd om mee te gaan eten.
Hier in de buurt zit een Japanner. Binnen bestellen we allemaal wat. Bill en Rose komen hier vaker merken we. Bas bestelt iets met beef en Christel iets met vis. Het smaakt echt goed! Dit is het lekkerste Japanse eten wat we ooit op hebben! Hier kunnen ze in de Nispensestraat nog wat van leren!!
Na het eten drinken ergens op een terrasje nog wat. We hebben echt hele aardige, gastvrije mensen ontmoet! Thuis drinken we nog een kopje thee en dan gaan we zoetjes aan maar weer eens naar bed.

Morgen gaan we eerst nog naar het museum. Bill haalt ons dan om 13.00 uur op om ons bij de camperverhuurder af te gooien.


Donderdag 20 december 2007

Vandaag gaan we eerst naar het museum. We gaan gratis naar binnen. Het museum is mooi en interessant. Veel Maori historie en kunst. Er leuk. De biologische afdeling met planten en dieren is niet zo heel boeiend. Dit hebben we in Sydney ook al gezien. Om 12 uur zijn we weer terug bij het huis van Bill en Rose. Daar kleden we ons om en pakken we onze spullen. Bill is om 13.00 uur thuis en we rijden naar de camperverhuurder.

Daar aangekomen is de camper niet klaar. Toch vreemd, want we konden de camper eigenlijk al om 9.00 uur ophalen. Maar goed, we wachten wel ff. Er blijkt iets niet in orde te zijn met het kenteken. Duurt 20 minuutjes...
Na een uur nog niks! We vragen maar eens hoe lang het nog gaat duren. Uh, ja, we zijn bezig een andere camper in orde aan het maken. Die wordt nu gewassen. Hmm.. het zal wel. Maar wij willen nu onderhand toch echt gaan rijden!
Al met al is de camper om 15.30 uur klaar. We gaan snel snel rond de camper en we vertrekken. Een hele rare situatie. We hebben twee en een halve uur moeten wachten.
We rijden naar de dichtstbijzijnde supermarkt voor inkopen. Op de parkeerplaats maakt Bas foto's van de camper. Dan blijkt dat er ook al een ster in de voorruit zit. Allemaal niet zo prettig. Toch doen we eerst boodschappen en rijden we Auckland uit. We willen geen extra tijd meer besteden aan gezeur met de camper. We willen op pad!

We rijden door de drukke avondspits van Auckland naar de snelweg. We gaan eerst Northland doen. Dat is (jaja) het Noorden van Nieuw Zeeland. Het uiterste puntje zeg maar.

Ze hebben in Nieuw Zeeland niet echt snelwegen als bij ons. Alleen rond de grote steden. Voor de rest zijn het eigenlijk 80-wegen. Maar hier mag je daar 100!!

De uitzichten zijn nu al mooi! Om een uur of half acht zoeken we een camping op. De eerste die we vinden is in het dorpje Paparoa. Het is echt een ieniemini camping. We parkeren de bus en drinken het eerste biertje!

's Avonds wordt het best fris hier merken we. Bas gaat aan de slag en maakt een heerlijke pasta. Die smikkelen we op en niet veel later zoeken we ons bedje op. Dat moet dan wel nog eerst gemaakt worden. Van het zitgedeelte wordt een bed gemaakt. Het is even puzzelen, maar na 10 minuten zijn we er toch aan uit! Zo moet het! Tanden poetsen en slapen maar!


Vrijdag 21 december 2007

We worden pas om tien uur wakker! We gaan snel douchen en ontbijten. Door ons ochtendgetreuzel gaan we pas om 12 uur rijden. Eigenlijk te laat naar onze zin. Dat doen we vanaf morgen anders.

We rijden langs de westkust van Northland. Echt prachtig! Een paradijsje! We rijden door bergen en worden af en toe getrakteerd op een prachtig uitzicht over de azuur blauwe oceaan! Onderweg moeten we ook nog een pontje nemen. Erg leuk allemaal!

Het is in het begin wel erg wennen hoor dat links rijden! Soms bij afslagen heb je de neiging om aan de verkeerde kant van de weg te gaan rijden. Goed opletten dus!!

We komen na een (half) dagje rijden aan in Ahipara. We vinden een camping. Het is een wat luxere camping dan de eerste. Alles ziet er prima uit en ze hebben zelfs internet!

Bas kookt vandaag weer lekker zelf. Dat hebben we toch wel gemist hoor in Azie. Dat zelf koken. Alle camping hebben hier ook een keuken. Daar staan een paar fornuizen, ovens, magnetrons en waterkokers in. Toch kookt Bas in de bus. Lekker kramperen!

Na het eten, internetten we wat. Daarna is het alweer donker. Tja het wordt hier om 22.00 uur al donker! Tss!

Tanden poetsen en naar bed! Morgen eerder op dan vandaag!


Zaterdag 22 december 2007

We staan om 8 uur op. We spingen onder de douche. In de campingkeuken bakken we eitjes met spek! Lekker!

We wassen gauw af en gaan op pad. Christel kruipt achter het stuur vandaag. Ze wil ook die aan -de-linkerkant-van-de-weg-rijden-ervaring hebben. Het gaat haar goed af. Het is flink wennen in het begin, maar daarna weet je niet beter meer!

We rijden in een paar uur naar Cape Reigna. Dat is de Noordelijkste punt van Nieuw Zeeland. De laatste 20 kilometer gaat over een kiezelweg. Er staat ook flinke wind en dat voel je wel met zo'n bus. Maar het is allemaal de moeite waard. Hier spreken de foto's boekdelen!! Bekijk ze hier.

We rijden weer terug en vervolgen onze weg. Aan het eind van de middag komen we aan in Matauri. Hier vinden we een camping recht aan de zee. Er staat wel heel veel wind. Maar zo in de bus is dat geen punt!

We maken weer zelf eten en drinken een biertje. Na het eten komt er een Nieuw Zeelands stel met kinderen aan. Ze parkeren hun caravan en willen de voortent gaan opzetten. We zitten eerst te kijken. Maar door de wind wordt het toch een pittige klus om dat voor elkaar te krijgen.
Bas kan het niet langer aanzien en gaat er naar toe. Hij vraagt of tie kan helpen. Nou, graag! Bas houdt de tent stevig vast en de man, Marten, gaat aan de slag met tentstokken en haringen. Maar het schiet allemaal nog steeds niet op. Dan blijkt dat Marten dit eigenlijk nog nooit gedaan heeft. Bas geeft aan dat hij wel vaker met dit bijltje heeft gehakt. Bas roept Christel erbij en gaat Marten helpen. Eerst de hoekstokken en dan de scheerlijnen, dan de rest van de stokken. Ondanks de stevige wind lukt het om de tent goed stevig weg te zetten.

Marten biedt een biertje aan en we kletsen wat. Aardige mensen! Ze staan hier voor twee weken en vieren kerst. Het is hun jaarlijkse zomervakantie.
Wij gaan weer terug naar de bus en bestuderen de route voor morgen. Marten komt nog een keer langs voor advies en een praatje.

Als het donker is gaan we maar weer ons bedje maken. Morgen willen we weer vroeg op!


Zondag 23 december 2007

Om half vier in de nacht worden we opgeschrikt door luid getoeter en een enorme knal! Wat is dat? Bas kijkt door het gordijntje en ziet in het donker dat de caravan van Marten en Tanja scheef staat. Zeg maar een meter of twee verder dan dat de caravan oorspronkelijk stond! Bas kleed zich aan en gaat polshoogte nemen.

Dichterbij gekomen ziet hij dat het achterraam van de caravan helemaal aan diggelen ligt. Ook de achterkant van de caravan heeft een flinke opdonder gehad. Wat is hier gebeurd??
Het licht is aan in de caravan. Bas kijkt door de gordijnen. Hij ziet Tanja en haar twee kinderen op het voorste bed zitten. Helemaal in shock! Wat is hier gebeurd? Ze verteld dat er een auto tegenaan gereden is. Waar is Marten. Dat weet ze niet, want die is uit het raam gesprongen.

Vijf minuten later is Marten terug bij de caravan. Het blijkt dat een meisje van 14 jaar de auto van onze achterburen heeft gestolen en daarmee gaan rijden is. Deze auto, een Nissan Patrol(!), heeft de caravan flink geraakt en toen is ze verder gereden. Marten heeft de auto aan het eind van de camping gevonden met het meisje. De campingbaas is ondertussen ook wakker en houdt haar vast in de campingwinkel.

Ook Marten is in shock! Hij is boos en verdrietig tegelijkertijd. De vrouw van de camping biedt een leegstaand huisje aan voor Tanja en de kinderen. Marten moet wachten op de politie. Bas wacht samen met Marten. Hij probeert Marten wat te kalmeren. Om 6 uur is de politie er eindelijk. Veel kunnen ze niet doen. We halen alle spullen met waarde uit de caravan en de voortent. Die brengen we naar het huisje. Bas gaat om half zeven weer terug naar bed.

Dan wordt er om half tien op de deur van de camper geklopt. Bas kijkt door het gordijn en ziet Marten staan. Bas doet het raampje open en voor dat hij het weet ligt er een grote doos op bed. Een doos met 24 flesjes bier! Waarom? "Nou, je hebt zo goed geholpen met de tent en vanacht! Wij zijn erg dankbaar en vinden het erg tof dat je geholpen hebt!".

Ze gaan naar huis. De caravan is niet te repareren en ze voelen zich niet meer veilig op deze camping.

We bedanken Marten en Tanja en wensen ze sterkte. Wij gaan maar snel uit bed en douchen. Daarna ontbijten we en gaan we weer op pad.

Het is een beetje een rare dag vandaag. We zijn niet moe, maar voelen ons toch niet helemaal fit. We rijden rustig aan en stoppen lekker veel. We passeren de Haruru Falls. Ze vallen een beetje tegen. We hebben ondertussen wel indrukwekkendere watervallen gezien tijdens onze reis. Maar goed, ze zijn niet lelijk.

Bij de Woolworths doen we boodschappen en we tanken. Daarna zoeken we een camping. We vinden er een in Waipu Cove. Het is een kleine maar uiterst verzorgde camping. We vinden een plaatsje en gaan eerst even naar het strand.

Daarna kokkerellen we. We eten vandaag saté! Das lang geleden!! Het smaakt ons weer prima! 's Avonds pakt Christel de kadootjes voor kerst in. Daarna gaan we weer lekker slapen...


Maandag 24 december 2007

We staan op tijd op. We rijden verder langs de kust. In een paar uurtjes rijden we naar Cape Rodney. Daar parkeren we de camper en lopen we richting het strand.

Er ligt een glassbottom-boot. Ze wenken dat we nog mee kunnen. Dat willen we wel. We betalen en springen aan boord. De boot wordt bestuurd en begeleid door twee biologen van de universiteit van Nieuw Zeeland. Cape Rodney is een beschermd natuurgebied. We varen een stuk en de biologen vertellen wat we kunnen zien. We zien veel snappers (vissoort). Ook zitten er veel zeeslakken en zee-egels op de rotsen. We varen rond Goat-island. Aan de andere kant is een diepe grot. We varen deels de grot in. Erg gaaf allemaal. Op de terugweg zien we nog meer vissen en krijgen we nog meer informatie te horen. Erg interessant en goed verzorgd!

Na dit bootavontuur gaan we terug naar de camper en daar lunchen we. Het weer is prachtig. Na de lunch zetten we koers richting Auckland. We moeten vanavond in Coromandel zijn. Daar is het zomerhuis van Bill en Rose. We zijn daar uitgenodigd voor kerst.

Het lukt ons prima om Auckland in te rijden. Maar de goede afslag vinden is vers twee! We willen de toeristische route, dus niet via de snelweg. Maar na een half uurtje zijn we eruit en rijden we de goede kant op. Via Howick en Clevedon rijden we naar Thames. Daar begint het schiereiland Coromandel. We rijden naar Coromandel Town. Het is dan een uur of zeven alweer. Daar vinden we een leuk restaurantje. Christel bestelt mosselen uit Coromandel en Bas een Nieuw Zeelandse steak. Het smaakt echt heel erg lekker!

Na het eten rijden we naar Whangapoua. Zonder problemen vinden we het zomerhuis van de familie McSherry. We parkeren de camper en lopen naar de tuin.

Andrew zit al lekker aan de wijn. We begroeten elkaar en maken kennis met zijn zus Alice. Bill en Rose zijn ook van de partij. We worden naar onze kamer gebracht. Zowaar een echt gastenverblijf. Het is best een groot huis en ligt direct aan zee. Een klein padje door de duinen en je staat op het strand.

's Avonds drinken we wijn en kletsen we wat. We kijken nog wat tv en gaan slapen. Morgen is het kerst...


Groetjes,

Bas & Christel